Yn y gyntaf yn ein cyfres o ddyfyniadau o hunangofiant newydd Meic Stevens, ‘Mâs o Mâ’ ( Y Lolfa), mae Meic yn bwrw ei fol am drefnwyr gŵyl Lorient, crachach y BBC a’r Taffia…
Dwi erioed wedi canu yn Lorient, er mod i’n un o geffyle blân y byd cerdd yng Nghymru ers i mi ddechre sgrifennu a pherfformio yn 1968.
Yn wir, er cryn embaras, dwi wedi cael fy ngalw’n ‘benteulu canu gwerin Cymru’ ac yn ‘chwedl o ddyn’. Yn ôl y sôn, dwi hefyd yn dipyn o ‘athrylith’ ar y gitâr ond dwi’n haeddu dim o’r canmol hyn ac mae’r cwbwl ymhell ohoni (Duw gadwo’r wasg!).
Dwi erioed, felly, wedi perfformio yn Lorient nac ychwaith mewn gwyliau Celtaidd eraill lle mae’r tâl yn dda a phosibilrwydd o ennill enwogrwydd a gwerthu mwy o recordie.
‘Ddim yn addas i gynrychioli Cymru’
Ystyriaethe ariannol fu y tu ôl i hyn fel arfer, a’r ffaith nad oedd rhai unigolion yng Nghymru, wedi cael eu penodi gan drefnwyr y gwyliau yn Lorient, yn awyddus i fi fod yno.
Yn fy marn i, ychydig a wydde’r asiantiaid hyn am gerddoriaeth Llydaw a Chymru, a do’n nhw ddim yn gwbod beth roedd y cyhoedd yn galw amdano yng Nghymru nac yn sicr yn Llydaw; do’n nhw ddim yn ymwybodol o’r hyn oedd yn dda ac yn boblogaidd a bydden nhw, yn y pen draw, yn anfon rhyw gerddorion amatur yno, oedd yn cyfri’r daith fel gwyliau bach ar y piss!
Hefyd, am resymau personol mae’n amlwg, do’n nhw ddim yn meddwl mod i’n addas i gynrychioli Cymru dramor, er mai fi oedd y canwr o Gymro enwoca a mwya poblogaidd yn Llydaw, o bell ffordd.
Mwy yma:
http://www.golwg360.com/celfyddydau/453 ... arty-farty